25 lutego 2013 roku nasza szkoÅ‚a obejrzaÅ‚a spektakl pod tytuÅ‚em „ÅšwiÄ™toszek”, adaptowany na podstawie znanej komedii Moliera. Przedstawienie zostaÅ‚o wystawione przez Stowarzyszenie Twórców Sztuki pod kierownictwem pani Józefy GrzÄ™dy, a znaczÄ…cÄ… część zespoÅ‚u aktorskiego stanowili uczniowie III LO w ZÄ…bkowicach ÅšlÄ…skich.
Komedia ukazuje życie w XVII-wiecznej Francji w domu paryskiego mieszczanina Orgona (Kamil Rak). Przygarnia on Tartuffe’a (Marcin Szkaradek), tytuÅ‚owego „Å›wiÄ™toszka”, który sprytnie manipulujÄ…c naiwnym panem domu, szybko zyskuje jego zaufanie i majÄ…tek. OglÄ…damy też sceny z udziaÅ‚em pary narzeczonych: Marianny (Sandra Szewczak) i Walerego (Jakub Kielar). Orgon jednak chce wydać MariannÄ™ – swÄ… córkÄ™ za mąż za obÅ‚udnego Tartuffe’a. Ten jednak zabiega o wzglÄ™dy żony gospodarza, Elmiry (Paula Mazurkiewicz). Mistrzowsko zostaÅ‚a odegrana scena zdemaskowania zamiarów ÅšwiÄ™toszka, gdy mieliÅ›my do czynienia z komizmem (absurdalne chowanie siÄ™ Orgona pod stół) i tragizmem (zuchwalstwo amanta i jednoczeÅ›nie efekt napiÄ™cia dla widza). £ączy te pozornie odrÄ™bne wÄ…tki Doryna (Klaudia PuchaÅ‚a) – plotkarska pokojówka i jedna z najinteligentniejszych postaci w utworze.
Motywem wiodÄ…cym w komedii jest hipokryzja, perfekcyjnie uwidoczniona w spektaklu. FaÅ‚sz Tartuffe’a, podajÄ…cego siÄ™ za pobożnego czÅ‚owieka, zostaje ukazany nie tylko w kulminacyjnej scenie uwodzenia Elmiry, ale i w innych momentach, np. kiedy ku zadziwieniu Doryny zakrywa jej dekolt, aby rzekomo nie ulec pokusie.
Scenografia została przygotowana bardzo dobrze, efektowne dekoracje pomagały odczuć atmosferę epoki. Również stroje precyzyjnie odwzorowywały ówczesną modę.
Gra aktorska była naprawdę dobra, choć uważam, że dla osoby niezapoznanej wcześniej z utworem przedstawienie mogło się wydawać trochę niezrozumiałe, a pomimo komediowego charakteru sztuki, jej interpretacja i przekaz są szczególnie ważne. Na wyróżnienie zasługują również pozostali aktorzy: pani Danuta Hreczyńska, Emilia Æwiklak, Miron Cwek, Patryk Osiadacz oraz dbający o właściwą dla epoki oprawę muzyczną pan Tadeusz Kilian. Brawa dla wszystkich zaangażowanych w przygotowanie spektaklu, którzy wypełnili scenę Ząbkowickiego Ośrodka Kultury swoim talentem!

tekst: Marcin Kuczer, 1c
foto: Agnieszka Dwornik, 3d